Tot voor kort haalde de bus kleinzoon Louk ’s morgens thuis op en bracht hem naar het kdc (kinderdienstencentrum) oftewel: ‘naar de kindjes.’
Sinds kort woont hij in een gezellige kamer in een woonvoorziening.
Ook hier wordt hij elke ochtend opgehaald.
Maar nu gaat hij niet ‘naar de kindjes.’
In de rapportages van zijn begeleiders lees ik verschillende omschrijvingen voor zijn dagbestemming:
Zo zegt de een dat Louk naar de ‘db’ gaat, de ander ‘dagbesteding’, ook wordt ‘groep Goud’ regelmatig genoemd.
Vorige week schreef een begeleider dat Louk ‘opgewekt naar zijn werk ging.’
Ook lees ik regelmatig dat hij moe ‘thuis’ komt.
Die omschrijvingen kloppen allemaal en trouwens, what’s in a name?
Louk woont nu daar, en daar is hij thuis.
En natuurlijk kan je zijn activiteiten in groep Goud als werk beschouwen.
Louk boeit het voor geen meter hoe dingen heten.
Alleen voor zijn ouders en voor mij is het even wennen.
We grappen er een beetje over want Louk heeft (nadat de eerste groep tegenviel) in ‘groep Goud’ wel een unieke ‘werkplek’ gevonden:
Hij krijgt door de dag drinken en fruithapjes aangeboden.
Als hij smult van een kaastosti, krijgt hij er gewoon nog twee.
En er wordt vaak gewandeld waar hij dol op is.
Hij legt er dierenpuzzels en componeert creaties van dierenplaatjes, op zijn bed, op de grond, op tafel.
En als hij ‘vier op een rij’ speelt en alles op de grond gooit als het niet lukt, dan met zijn voeten alle stukjes op kleur legt en ze vervolgens weer terug doet in het speelraam, dan krijgt hij van lieve leidsters complimentjes voor het resultaat.
Kom daar maar eens om bij de gemiddelde werkplek!
