Ik rust even, drink water, kijk om me heen.
Twee vrouwen komen aanlopen.
Grijze hoofden, wijde linnen broeken, druk gesticulerend, diep in gesprek.
Flarden vang ik op: ‘Daar kan je nou ook al niet meer eten, je wordt gewoon niet toegelaten zonder want dan riskeren ze een boete. Belachelijk.’
Ik schil een peertje, knik vriendelijk als ze passeren.
Nietsziend glijden hun ogen over me heen.
De een, boos: ‘En iedereen gelóóft die onzin.’
De ander sust: ‘Maakt toch niks uit, joh, eigenlijk hoef je je huis niet uit, jouw sla smaakt veel lekkerder, zonder al dat gif.’
