Schrijven Online heeft elke week een schrijfthema ter inspiratie.
Deze week is het: ‘nog even blijven plakken.’
Natuurlijk dacht ik meteen terug aan deze onvergetelijke meester plakker:
Plakken
De dagen voor we verhuizen klust schoonvader, een welbespraakte Bourgondische Brabander, in ons nieuwe huis.
Terwijl wij in Nijmegen ons huisraad inpakken, stoomt hij in de flat aan de Trumanlaan in Utrecht het oude behang van de muur en plakt, stotend en kaarsrecht, de nieuwe banen in de hippe linnenlook van toen, de jaren zeventig.
Soms pauzeert hij een paar uur, pakt zijn schilderspullen in zijn rugzak, neemt de bus naar de binnenstad en tekent daar de mooiste plekjes.
Zoals de Pausdambrug aan de Oude Gracht:
Als hij op een middag terugkomt van zo’n tekensessie, ontmoet hij in het trappenhuis John en Ineke, onze nieuwe buren die hem meteen uitnodigen voor de maaltijd.
Die avond belt hij bij hen aan met in zijn ene hand een tweeliterkruik Spaanse sherry en in zijn andere een grote stapel:
– Albums met foto’s van zijn tekeningen en schilderijen van landschappen, stadsgezichten, portretten en naakten.
– Multomappen met zijn heraldische onderzoek naar gemeentewapens.
– Een paar lijvige ordners met zijn studie naar Romeinse nederzettingen in Nederland.
Hij laat zich de maaltijd goed smaken en onderhoudt John en Ineke ondertussen over wat hij deed en doet en illustreert dat met de albums, multomappen en ordners.
John en Ineke luisteren.
De uren vliegen voorbij.
Tegen elven hint John dat zijn wekker om zes uur afgaat.
Tegen twaalven verzamelt Ineke de glazen.
Tegen enen loopt John naar de badkamer en komt tandenpoetsend weer de huiskamer in.
Pas jaren later vertellen ze ons over deze avond.
En kunnen er gelukkig hartelijk om lachen: ‘Pas toen we de lampen uitdeden, vertrok hij. Echt, een geweldig aardige man maar we hebben het toch maar bij een keer gelaten.’
Dat begrepen wij.
