Zovele jaren van zovele loze woorden, holle

frases, ontkende verantwoordelijkheden, niet

nagekomen beloftes: grof gemengd tot een

wankele wal, snel dicht gesmeerd met

lege lachjes en amicale gebaren, gestut met

ad hoc regelingen die rakelings langs politieke

klippen scheren en ver weg blijven van burgers

die hij wel hoort maar naar wie hij niet luistert

Zij incasseren de sneren, betalen de prijs

voor het blussen van brandhaarden die overal

broeien, wie gooit de lucifer, wie werpt de eerste steen?

Het hoeft niet meer. Nu woordenwatervallen

niet meer werken en enkel de finale motie rest, is

daar het inzicht. En de aftocht.

10-7-2023

Afgelopen week dichtten wij er weer op los, Aaltje en ik (en Aaltjes nieuwe knie deed gewoon mee).

We kozen vijf willekeurige woorden uit een boek (deze keer uit: ‘Het einde van het lied’ van Willem du Gardijn) en verwerkten die in een gedicht.

De woorden waren: Fietste, Onderzoek, Archeologie, Ik, Klein.

Dit creëerde ik met die woorden:

Onderzoek

Bijna fietste ik hem voorbij maar vertraag net

op tijd en kijk: struikelend achter zijn rollator

in zijn mondhoek een sigaarstompje vastgekleefd in

een klodder gelig slijm. Die gestalte,

die blik, de sigarenwalm: mijn brein begint met

opgravingen, zet de archeologie in gang van

een half leven geleden toen hij fit en fier

mij imponeerde en klein maakte waar ik

vreselijk verlegen, geen weerwoord op

wist. Bevend groet mij nu zijn hand, vragend

vliegen zijn ogen langs mijn lijf, bekend

ben ik maar waarvan ook weer?

Ik recht mijn rug, groet genadig, zet aan,

fiets door, fit en fier als nooit tevoren.

29-6-2023

In de tweede ronde van onze laatste dichtsessie kozen we uit de bloemlezing van Elisabeth Lockhorn ‘En blauw zal alles zijn’,  weer lukraak vijf woorden en verwerkten die in een gedicht.

Dit waren ze:

Blijvend, Kust, Richtingen, Geniet, Ingekerfde

Dit creëerde Aaltje met deze woorden:

Erf

Met ingekerfde richtingen is

er dit blijvend gevoel van pijn

wanneer de zee mijn voeten kust.

Een schip vaart van lossen naar laden

met overdaad en wordt lust

van de bonkige zeekapitein.

Hij geniet van zijn geile zeemanslied en

ik erf de stervende, voorgoed verloren vis.

–

Dit is mijn gedicht met deze woorden:

Kust

Slenterend langs de vloedlijn struikel ik

over resten plastic, peuken en papier, diep

ingekerfd in het nog natte zand, blijvend

bewaard omdat de mens de aarde niet spaart

Nog steeds kust de zon mij en waait de wind

de wereld open, weidsheid strekt zich uit in

alle richtingen maar ik geniet niet meer

aarzel, sta stil, buk en begin te rapen

30-5-2023

Ik rammel aan het harnas, morrel aan het

masker, scheur het zelfverkozen rookgordijn

aan flarden tot het eindelijk opdoemt:

mijn onbekende onderbewuste, mijn ongekende

hart dat straalt en een weergaloze blik biedt op

een hemelsblauw nieuw weten: dit is geluk.

30-5-2023

Dit gedicht is het resultaat van een dichtsessie met Aaltje.

Uit de bloemlezing van Elisabeth Lockhorn ‘En blauw zal alles zijn’, kozen we willekeurig vijf woorden en verwerkten die in een gedicht.

Dit waren de woorden: Rookgordijn, Onbekende, Geluk, Blik, Blauw

Ze zeggen: het lezen van een boek is

als een literaire zelfkastijding: getreuzel en

gesteggel, alleen voor doorbijters.

Dus verbeelding is een illusie? Laten we

eerlijk zijn: begin nou eens met het

afbreken van die muur van anonimiteit.

Geef die vrouw wat te doen, en wel hierom:

ik wil schrijven zoals een balletdanser danst,

grote ambities: zoeken naar een stip op

de horizon, onverwachte ontdekkingen verborgen

onder een dikke laag beeldvorming, veel

persoonlijke verhalen, ook over ranja kun je dichten.

Wat is de ergste kritiek die ik zou kunnen krijgen?

vereerd verguisd verkoren, hardnekkig egalitair

zelfbeeld, kuthoer je krijgt een kogel door je hoofd.

Felle voor- en tegenstanders. Geen zuivere koffie.

Ik ben er helemaal klaar mee, geef geen

antwoord op vragen die niet zijn gesteld.

was getekend:

Schrödingers kat in de quantumwereld

29-5-2023

Dit is een ‘koppensneller’: een gedicht samengesteld uit krantenkoppen. In dit geval uit De Volkskrant en het Volkskrant magazine van 27-5-2023

In de gang weet ik het nog

onderaan de trap weifel ik toch

zie me zitten: denker op de derde tree

wat moet naar boven wat naar benee,  wat weg?

Niemand roept waar iets is

stampt na een feest wankelend

omhoog, roetsjt met drie treden

tegelijk naar beneden want verslapen

En jij daartussen, baken en obstakel

verzonken in de ban van de ring

ik hoor je adem, voel je warmte

onverstaanbare treden verstoren de stilte

eensgezind negeren we alle

als was rond slingerende vragen

het antwoordprogramma is immers

al een eeuwigheid gestopt

Ik weet het weer, ingebed in mijn

vandaag gaat ons gisteren gewoon door

met een eindelijk onbezwaard

gemoed zweven wij in en uit de tijd

Geschreven in het kader van de les over Marijke Hanegraaf in de cursus ‘Poëzie online voor gevorderden’

23-12-2022

In de tweede ronde van onze recente dichtsessie schreven Aaltje en ik een gedicht waarin we deze vijf, willekeurig gekozen woorden, verwerkten:

Niemand, Kinderen, Ruziën, Eigen, Armen

Zo komen ze terug in Aaltjes gedicht:

in eigen armen houden we

de kinderen beschermend tegen

onze borst geklemd.

laat de wereld maar

ruziën, oorlogje spelen, elkaar

betwisten. als ze maar weten dat

niemand, behalve de dood

aan wreedheid van geweld ontkomt.

door trauma’s zullen ze verstomd

staan dat een mensenleven

eeuwen kan duren, kan wegen.

Ik verwerkte de woorden zo:

Niemand

Zie ik onbekende kinderen ruziën op straat, dan

roep ik: ‘doeslief’ en, goedkeurend gadegeslagen

door omstanders, vertel ik sprookjes over

wereldvrede en deel soms zelfs ijsjes uit

Vermanen bewaar ik voor mijn eigen

kroost, net als donderpreken, knijpen in

armen, kletsende oorvijgen en treitertirades.

Niemand grijpt in, nooit gaat de bel

29-4-2023

We deden weer een dichtsessie, Aaltje en ik.

Uit Aaltjes net verschenen boek ‘Het verzet’ (leestip! Prachtig boek!) prikten we vijf woorden en verwerkten die in een gedicht.

Dit waren de woorden in de eerste ronde:

Soms, open, huisje, deftigheid, slechte

Dit is Aaltjes gedicht:

Soms

soms heeft je mond een deftigheid

van strakke dunne droefheid aan

alsof je huisje alle slechte deuren

van het vergaan heeft open staan

daarginds verdwaalt de samenheid

van jou en mij. ze is stil weggegaan.

ik zie je mond, door droeve deftigheid

verstard. wat heeft men je gedaan

dat dit bevroren huisje mij doet treuren?

Dit is mijn gedicht:

Bipolair huisje

Op een goede dag staan deur en ramen

open, wuiven vitrages je toe en wenken je

wars van deftigheid: kom binnen, blij dat

je er bent, ga zitten. Je weet je welkom

Soms wijzen dichte ramen en gesloten

gordijnen al de weg, aarzelend beroer je

de bel, vaak, tot sloffende voeten klinken

het geluid van een slechte dag

24-4-2023

Regen in april verdraag ik niet.

Ik schuil achter dichte deuren,

ik staar naar de lentebui buiten

waar het gulzige groen de druppels opslurpt

Ik schuil achter dichte deuren,

veilig ver van het huilen buiten,

waar het gulzige groen de druppels opslurpt,

hartstochtelijk mis ik de zon.

Veilig ver van het huilen buiten,

ik troost me binnen met letters en zinnen.

Hartstochtelijk mis ik de zon,

regen vergt geduld.

Ik troost me binnen met letters en zinnen,

geduld groeit door iets te doen wat boeit,

regen vergt geduld.

Ik weet het maar vergeet het:

geduld groeit door iets te doen wat boeit,

ik staar naar de lentebui buiten.

Ik weet het maar vergeet het:

regen in april verdraag ik niet.

Dit is een pantoum: een gedicht volgens een vastgesteld schema van zinsherhalingen. Een vingeroefening voor een schrijver 😉

20-4-2023

Stormwind drukt mijn hakken in het

zand, duwt mijn benen van het slot

blaast alle ballast van mijn rug

zandstraalt mijn wangen, maakt van

mijn hoofd een rozige vuurtoren met

vrij zicht naar alle kanten

Windkracht acht boetseert een giechelende

wiegelende blauwe boeddha van mij, achter

mijn gesloten ogen dansen rode en gele

zonneflarden. Afstand is geen optie meer

weerstand wijkt, tijd verdwijnt in een

heelal vol hoop

18-4-2023