Ik rammel aan het harnas, morrel aan het

masker, scheur het zelfverkozen rookgordijn

aan flarden tot het eindelijk opdoemt:

mijn onbekende onderbewuste, mijn ongekende

hart dat straalt en een weergaloze blik biedt op

een hemelsblauw nieuw weten: dit is geluk.

30-5-2023

Dit gedicht is het resultaat van een dichtsessie met Aaltje.

Uit de bloemlezing van Elisabeth Lockhorn ‘En blauw zal alles zijn’, kozen we willekeurig vijf woorden en verwerkten die in een gedicht.

Dit waren de woorden: Rookgordijn, Onbekende, Geluk, Blik, Blauw