Hiep hiep Halina

Ze komt op als een rilling na een windvlaag
wordt betast en weggesmeten ligt jammerend
in een hoek starend smeulend tot ze oprijst
vuurspuwende Medea met vlammende blik.

 

Genadeloos veegt ze Freud en feminisme
op een hoop als kluwen haar op
een kappersvloer. Vilein scheurt ze
vastgeroeste vetes open fileert ze tot op het bot.

 

Pas tussen resten as en ongebluste waarheid
bindt ze in, buigt timide onder aarzelend applaus
niet wetend dat ze mijn naam noemde dat ze
mijn kind opdiepte dat ze het liefkoosde in de gloria
dat ze meer mij was dan ik ooit durfde zijn.

 

 10-6-2017

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.