Bom

Veel te snel gaat de telefoon.
De operatie is afgebroken.
Ze moet komen.
De chirurg vertelt.
Hij is zichtbaar ontdaan.
 
Later zit ze bij zijn bed, streelt zijn hand.
Hij komt bij, glimlacht, fluistert: ‘Is het gelukt?’
Haar keel verkrampt.
Zijn ogen vragen, zakken niet begrijpend weer dicht.
Ze wacht, dertig samenjaren glijden in haar voorbij.
Hij slaat zijn ogen op: ‘Is het gelukt?’
Ze schudt haar hoofd.
Weer zakt hij weg.
 
Dan, zijn ogen in de hare, dringt hij aan: ‘Is het gelukt?’
Nee, schudt ze en ziet hoe in hem het licht uitgaat.
Konden ze maar samen wegzakken.
 
 
 
Gekozen op 4-5-2018 als een van de vijf leukste, beste of meest opvallende ultrakorte verhalen en gedichten van week 16 op de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte verhalen. Omdat het daar de meeste likes kreeg is het ook publiekswinnaar.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.