Er moeten mensen zijn

die niet schuilen in coulissen achteraan

maar stevig in het voetlicht staan

en spreken over grote mooie dromen

overtuigen dat wat niet is, beslist kan komen

 

Er moeten mensen zijn

die met open armen luisteren en kijken naar

het kind dat geen woorden heeft voor wat het voelt

die geduldig blijven zoeken naar wat hij bedoelt,

hem in zijn wereld liefdevol omarmen

 

Er moeten mensen zijn

die het bonzen van de buurvrouw op de muren horen

ingrijpen, haar en haar kinderen warm onthalen

die niet in snelle oordelen verdwalen

en ook hem koffie bieden en luisterende oren

 

Er moeten mensen zijn

die als alles eenzaam voelt

direct begrijpen wat je bedoelt

die wenken kom maar bij mij

nog voor je vragen kan mag ik bij jou

 

Er moeten mensen zijn

die wringen en worstelen met woorden,

zoeken naar zuivere letterakkoorden

die haperen, vastlopen, opnieuw beginnen

het onzegbare zeggen in zingende zinnen

 

Het zijn dezelfde mensen

 

 

Inspiratie: Toon Hermans: ” Er moeten mensen zijn die zonnen aansteken’

 

 

2-10 2015