illustratie Roeqiya Fris uit: The persistence of yellow (Voor Nancy)   Er was eens een vrouw die faalde als vlinder. Vliegen bleek vermoeiend, onafgebroken blies de wind   de stilte in haar ziel stuk, ze verdwaalde ...

Verlangen groeit in stiltes waar kilte kraakt als je een foute opmerking maakt waar aandacht zoek raakt in oude dromen en ongeduld smaakt naar Chief Whip en Omo Melancholie loopt blootvoets in ...

De meeste meningen en dromen zijn vervlogen, ze losten op in binnenpretjes, mededogen, twijfels of werden vragen zonder veel verweer; ook verdwenen is de hoop op snel en strak en meer.   Rimpels als jaarringen ...

Vanaf de achterbank zie ik je instappen,  peilend rondkijken tot onze ogen zich verrast verliezen in elkaar. Ik ken je maar wie ben je? Wat gebeurt hier?   Het moment begraaft zich in ...

Het wijze lijf herbergt levenslang wat in het brein verloren ging: stormwind door haren zonnestralen op huid hoe een mond lachte hoe handen streelden hoe een zoen voelde.   Ze rusten in ...