De wrange praktijk: cynisme
en wanhoop wisselen elkaar
af, vooroordelen verklaar je niet
door iemands psyche door te
lichten, het is een illusie dat de
onderdrukking minder zal worden
Het brein is niet alles, de blote
kont der kunst te kussen, ze
roken niet naar rozen, maar
naar bloed en zweet lijflijk
schokkend smerig. De laatste
dichter is dood. Rust zacht
Verlangen naar een normale
dag twijfel niet ook al straalt het
amateurisme op iedereen af
Met frisse pas naar troost en
hoop, de geest gaat niet meer
in de fles. Dat is winst