Mijn moeder is mijn naam vergeten wie bent u, vraagt ze ontdaan terwijl haar vingers heuveltjes huid kneden die minuten blijven staan   Mijn zoon weet niet meer waar ik woon maar hij belt en vertelt ...

‘Kind, dichters zijn raar en straatarm, leer jij maar een echt vak.’ Dat deed ze, een leven lang. Toen ze was uitgewerkt, viel haar oog op een dag op de bermen langs ...

Veel te snel gaat de telefoon. De operatie is afgebroken. Ze moet komen. De chirurg vertelt. Hij is zichtbaar ontdaan.   Later zit ze bij zijn bed, streelt zijn hand. Hij komt bij, glimlacht, fluistert: ‘Is het ...

Het strand oogt verlaten. De wind is koud, het wolkendek dik. Als ik de vloedlijn nader, zie ik haar. Blauwgrijs jasje, vuurrode wangen, boven haar hoofd een scherm van opgewaaide haren. Met haar linkervoet ...

Ingetogen wacht de zee een verre branding werpt weergaloze opties op voert ze onverrichter zake af het strand is weids en eindeloos klaarheid viert hoogtij   Alleen ben ik gewillige speelbal van zonlicht en wolkenschaduw gretig zetten mijn longen ...