In de tweede ronde van onze dichtsessie op 22-9-2021, verwerkten we deze vijf woorden in een gedicht: Missen Ploffen Mannen Bedachtzaam Dank Dit werd het bij Aaltje:   Dank   De meeste mannen kunnen het ploffen ...

De lessen die mijn brein weigerde te leren: leed moet je niet proeven, niet proberen op te lossen in woorden of in armen. Je gaat niet smijten met borden, niet schelden met consumptie en ...

Soms als ik een zieke verzorg of een dode zachtjes dep, hoor ik in de verte het laatste veer stampen, zijn radar speurend naar wie wacht op zijn laatste overtocht.   Zonnige zomers, schaterende jongetjes ...

Soms al in augustus, soms pas als oktober nadert, is er de morgen dat ik de gordijnen open en schrik: het licht is uit   Daar is hij weer, mijn winterwolk mijn meesterdichter, angstenstichter, tijdvertrager traanaanjager. ...

Missen was in het begin als meten zonder lint als zoeken zonder vinden als zeilen zonder wind ik deed maar wat.   Gelukkig liftte hij lang mee met elke ademteug, plantte sporen waarlangs ik doorleefde: in verdwaalde sokken ...