Ogenschijnlijk luchtig zweefde je langs diagnoses ontweek het woord spon met ijle draden van dromen een web van beter weten net zo ragfijn en doorzichtig als je lichaam langzaam werd   Ik sprak het woord wel ...

’s Morgens in bed snuif ik je op, jouw slaaparoma als je ons gapend wakker maakte, de ketel opzette bij de gootsteen een kattenwasje deed, je gebit in je mond frommelde, de ontbijttafel ...

Soms al eind augustus, dit jaar nadert al november, is hij er: de ochtend dat ik de gordijnen open en zie: het licht is   weg geschoven door de winterwolk, die meesterdichter, angstenstichter, tijdvertrager traanaanjager. Grijnzend ...

vlecht ik je met zachte vingers door mijn dagen, weef je in mijn wereld dansen we een langzame wals deinend op ons voorbije samen   Met de jaren zijn scherpe randen vervaagd, littekens geheeld en als ...

Onze oogst van vorige maand is verzwolgen door het world wide web. Dat overkomt digibete dichters nogal eens. Maar niet getreurd, gisteren gingen we gewoon verder: we kozen vijf willekeurige woorden uit: ...